LP jetonlarının değeri ile temeldeki jetonların teorik değeri arasındaki fark, eğer eşleştirilmemişlerse, IL’ye yol açar.
Kalıcı/geçici kaybın nasıl oluştuğunu görmek için varsayımsal bir duruma bakalım. 10 ETH’ye sahip bir likidite sağlayıcısının 50/50 ETH/USDT havuzuna likidite sunmak istediğini varsayalım. Bu senaryoda 10 ETH ve 10.000 USDT yatırmaları gerekecek (1ETH = 1.000 USDT varsayılarak).
Taahhüt ettikleri havuzun toplam varlık değeri 100.000 USDT (50 ETH ve 50.000 USDT) ise, bu basit denklem kullanılarak payları %20’ye eşit olacaktır = (20.000 USDT/ 100.000 USDT)*100 = %20
Bir likidite sağlayıcısının bir havuza katılım yüzdesi de önemlidir çünkü bir likidite sağlayıcısı varlıklarını bir akıllı sözleşme yoluyla bir havuza taahhüt ettiğinde veya yatırdığında, anında likidite havuzunun jetonlarını alacaklardır. Likidite sağlayıcıları, bu jetonları kullanarak havuzdaki paylarını (bu durumda %20) istedikleri zaman çekebilirler. Peki, kalıcı bir kayıpla para kaybedebilir misiniz?
IL fikrinin resme girdiği yer burasıdır. Likidite sağlayıcıları, belirli bir miktarda jeton yerine havuzdan pay alma hakkına sahip oldukları için IL olarak bilinen başka bir risk katmanına karşı hassastır. Sonuç olarak, yatırılan varlıklarınızın değeri, onları yatırdığınız zamana göre değiştiğinde ortaya çıkar.
Lütfen değişiklik ne kadar büyük olursa, likidite sağlayıcısının maruz kalacağı IL’nin o kadar fazla olacağını unutmayın. Buradaki kayıp, para çekme işleminin dolar değerinin mevduatın dolar değerinden düşük olması gerçeğini ifade eder.
Bu kayıp geçicidir, çünkü kripto para birimleri fiyata (yani, AMM’ye yatırıldıklarında aynı fiyata) dönebilirse herhangi bir kayıp olmaz. Ayrıca, likidite sağlayıcıları, kalıcı kayıplara maruz kalma riskini dengeleyen alım satım ücretlerinin %100’ünü alır.
Kalıcı kayıp nasıl hesaplanır?
Yukarıda tartışılan örnekte, 1 ETH’nin fiyatı para yatırma sırasında 1.000 USDT idi, ancak diyelim ki fiyat iki katına çıktı ve 1 ETH 2.000 USDT’den işlem görmeye başladı. Bir algoritma havuzu ayarladığından, varlıkları yönetmek için bir formül kullanır.
En temel ve yaygın olarak kullanılan, Uniswap tarafından popüler hale getirilen sabit ürün formülüdür. Basit bir ifadeyle, formül şunları belirtir:
Örneğimizdeki 50 ETH ve 50.000 USDT’ye dayalı rakamları kullanarak şunları elde ederiz:
50 * 50.000 = 2.500.000.
Benzer şekilde, havuzdaki ETH fiyatı aşağıdaki formül kullanılarak elde edilebilir:
Token likiditesi / ETH likiditesi = ETH fiyatı,
yani 50.000 / 50 = 1.000.
Şimdi 1 ETH’nin yeni fiyatı= 2.000 USDT. Öyleyse,
Bu, aynı sabit ürün formülü kullanılarak doğrulanabilir:
ETH likiditesi * jeton likiditesi = 35.355 * 70, 710.6 = 2.500.000 (önceki değerle aynı). Yani, şimdi aşağıdaki gibi değerlerimiz var:
Şu anda, likidite sağlayıcı varlıklarını havuzdan çekmek isterse, likidite sağlayıcı jetonlarını sahip oldukları %20’lik hisse ile takas edeceklerdir. Ardından, havuzdaki her bir varlığın güncellenen tutarlarından paylarını alarak 7 ETH (yani, 35 ETH’nin %20’si) ve 14.142 USDT (yani, 70.710 USDT’nin %20’si) alacaklar.
Şimdi, çekilen varlıkların toplam değeri şuna eşittir: (7 ETH * 2.000 USDT) 14.142 USDT = 28.142 USDT. Bu varlıklar bir likidite havuzuna yatırılmamış olsaydı, sahibi 30.000 USDT kazanmış olurdu. [(10 ETH * 2,000 USDT) 10,000 USD].
AMM’lerin varlık oranlarını yönetme şekli nedeniyle oluşabilecek bu fark, kalıcı kayıp olarak adlandırılır. Kalıcı kayıp örneklerimizde:
