Basel Komitesi, bankaların dijital varlık maruziyetini özkaynakların sadece %1’i ile sınırlamak istiyor

Perşembe günü, Basel Bankacılık Denetim Komitesi, kripto varlık risklerinin ihtiyatlı muamelesi konusundaki ikinci istişaresinde, bankaların Grup 2 kripto varlıklarına maruz kalmalarını Kademe 1 sermayelerinin sadece %1’i ile sınırlandırmalarını önerdi.

Grup 1 dijital varlıklar, sentetik hisse senetleri gibi token haline getirilmiş geleneksel varlıklardan veya düzenlenmiş stabil paralar gibi etkili stabilizasyon mekanizmalarına sahip olanlardan oluşur. Yeni teklife göre, Grup 1 dijital varlıklar, mevcut sermaye çerçevesi Basel III kapsamında geleneksel sermaye varlıkları ile en azından eşdeğer riske dayalı sermaye gereksinimlerine tabi olacaktır.

Bununla birlikte, yukarıdaki gereksinimleri karşılamayan kripto para birimleri, teorik olarak Bitcoin (BTC) ve çoğu altcoin gibi büyük stabil olmayan, tokenize edilmemiş kripto para birimlerini içeren Grup 2 dijital varlıklar olarak sınıflandırılacaktır. Bu nedenle, bankalar, Grup 2 dijital varlıklarına uzun veya kısa pozisyonlarda toplam özkaynaklarının veya net varlık değerlerinin yalnızca %1’ini taahhüt edebilecektir.

İlgili: İngiltere Merkez Bankası ve düzenleyiciler, yeni raporlarda kripto düzenlemesini değerlendiriyor

Ayrıca Basel Komitesi, bankaların Grup 2 dijital varlıklar için %1,250 risk primi benimsemesini düşünüyor. Buna karşılık, hisse senetleri, şirketin kredi notuna bağlı olarak, nominal değerlerine eklenmiş tipik olarak %20 ila %150 risk primine sahiptir. Basel III uyarınca, bir bankanın risk ağırlıklı varlıkları, ihtiyatlı kaldıraç için Tier 1 sermayesinin %10,5’ini geçmemelidir.

Hareket, muhtemelen bankaların gelecekte değişken kripto para birimi satın alma yeteneklerini ciddi şekilde kısıtlayacaktır, çünkü argüman uğruna, bir bankanın satın aldığı her 10 milyon dolarlık Bitcoin için portföyüne 125 milyon dolar değerinde risk ağırlıklı varlık eklemesi gerekecek. risk ağırlıklı primleri daha az olan varlıklardan çok daha az kazançlıdır. Basel III, gelişmiş ülkelerdeki hemen hemen tüm finansal kurumların uymak zorunda olduğu ve yasalarca uygulanan uluslararası bir düzenleyici anlaşmadır.